ภาพในหน้าศิลปะ “figure‑thai‑art” ของ MaynartW Studio ถ่ายทอดตัวแบบไทยผ่านลายเส้น scribble art อย่างเป็นเอกลักษณ์ เส้นหมึกไม่เคยหยุดนิ่ง พร่ายพริ้ว ซ้อนทับกันราวกับลมหายใจกลางความเคลื่อนไหว ตัวแบบอาจคือหญิงในเครื่องแต่งกายไทย ท่วงท่าหยุดชั่วขณะ แต่เส้นรอบตัวเล่าเรื่องของสภาพแวดล้อม วัฒนธรรม และอารมณ์ที่ล่องลอยออกไป

จินตนาการภาพว่าเส้น scribble คือคลื่นเสียงจากการอ่านบทกวีลายลักษณ์ไทย หรือคือเสียงฉาบ ฉิ่งในสมัยโบราณที่ยังคลออยู่กับคนดู เส้นบางช่วงอาจทำหน้าที่เป็นลายกนก ลายไทย ลายฟันหลาย หรือ pattern แบบ thaeng yuak ที่จางเบา ซึ่งเชื่อมกับยุคสมัยผ่านเส้นปะทะเส้น (search Webpage ID turn0search18) เส้นเสียดสีกันให้เกิดการร้องบอกถึงรากวัฒนธรรมและความละเอียดอ่อนของตัวแบบ

ภาพลักษณ์ของมนุษย์ไทยในศิลปะอาจเน้นความนุ่มนวล อ่อนช้อย หรือหนักแน่นชัดเจน ก็สามารถตีความผ่านจังหวะและความหนา-บางของเส้น scribble ได้ เช่นให้สายเสื้อผ้ากระโปรงอัดแน่นด้วยเส้นหนาเข้มหรือให้ผิวหนังโปรงบางด้วยเส้นเบาเกือบโปร่งใส เมื่อผสมกับลายเส้นลอยๆ เส้นนั้นอาจทำหน้าที่เลือกโยงจิตวิญญาณไทยสู่ความร่วมสมัย

แรงบันดาลใจอาจมาจากความสัมพันธ์ระหว่างกาลสมัย: เส้นดินลอ ที่ระบายแบบไม่ตั้งใจ ทว่าแฝงความประณีต เสมือนคนสมัยใหม่ตีความรูปแบบไทยโบราณให้มีภาพ ลมหายใจ และแรงบันดาลใจใหม่ในบริบทของศตวรรษที่ 21 เรียบง่าย สละสลวย แต่ทรงพลัง